หลักในการอ่านกลอน
มีหลักโดยทั่วไปที่ควรรู้ไว้ดังนี้ ...
1.
ต้องรู้ลักษณะของบทประพันธ์ที่จะอ่านเช่น เอก โท ครุ ลหุ สัมผัส และ พยางค์ ที่บรรจุลงในวรรคหนึ่งๆ
2.
ต้องรู้จังหวะและการแบ่งตอนของบทประพันธ์ที่จะอ่าน
3. คำที่รับสัมผัสกัน
ต้องอ่านเน้นเสียงให้ชัดกว่าปกติ ถ้าเป็นสัมผัสนอกต้องทอดเสียงให้ยาวกว่าธรรมดา
4. ห้ามเอื้อนเสียงที่คำลหุ
เพราะมีเสียงสั้นและเบา
5. พยางค์ที่ใช้เกิน
ให้อ่านเร็วและเบาอย่างอักษรนำ เพื่อให้เสียงไปตกอยู่ตรงพยางค์ที่ต้องการ เช่น
ในแผนกำหนดให้ บรรจุคำหน่วยละ 1 พยางค์ แต่ผู้ประพันธ์บรรจุคำ 2
พยางค์ลงไปในหนึ่งหน่วย เช่น ดิลก ประโยชน์ ขยาย สมร ระลึก ฯลฯ คำที่มีพยางค์เกินเช่นนี้ต้องอ่านเสียงให้มาตกอยู่ที่พยางค์หลัง
6. เสียงวรรณยุกต์จัตวา
ต้องอ่านเสียงให้สูงและดังก้อง
7. ต้องอ่านเสียง ร และ ล ให้ชัดเจน อย่าให้เสียงสลับกัน
มิฉะนั้นผู้ฟังอาจจะเข้าใจความหมายคลาดเคลื่อนได้
8.
เมื่ออ่านไปถึงตอนจะจบบท ต้องเอื้อนเสียงและทอดจังหวะให้ช้าลงจนกระทั่งจบบท
